"Met mijn team bescherm ik de zwarte neushoorn. Van deze bedreigde soort nam het aantal in de vorige eeuw met 96% af. Op het dieptepunt waren er nog maar 2500 dieren over. Om de populatie te beschermen, verplaatsen we de dieren nu over verschillende gebieden. We kiezen omgevingen die redelijk veilig zijn: stropers krijgen er weinig kans. Daarbij kan de neushoornpopulatie pas groeien als er genoeg ruimte is, anders planten ze zich simpelweg niet voort.”

Voordat de dieren verplaatst kunnen worden, moet er flink gepuzzeld worden. Want welk dier moet waarheen? We houden rekening met een aantal dingen. Allereerst moet er in elk gebied genoeg voedsel zijn en moeten de dieren beschermd worden tegen stropers. Daarnaast kan een vader beter geen jongen krijgen met een dochter, dus die worden over verschillende gebieden verdeeld.”

"Vandaag verdoven we de neushoorns en checken we ze uitgebreid. Soms kan het zijn dat een neushoorn eerder wakker wordt dan je wil. Dat is behoorlijk spannend, want ze zijn groot en sterk. Je moet dus steeds goed blijven opletten. Ik neem wat bloed af om te onderzoeken. Zo kan ik zien hoe gezond het dier is. Ook haal ik DNA uit het bloed. Dat leggen we goed vast, want dat is unieke informatie over elk dier. Mocht de desbetreffende neushoorn gedood worden en we vinden de hoorn later terug, dan kunnen we stropers makkelijker opsporen en arresteren. Soms voel ik me net een detective! Gelukkig hoef ik me vandaag alleen bezig te houden met het verzamelen van de data.” 

“Maar het allerleukste deel van mijn werk is toch het vangen en verhuizen van een neushoorn. Vandaag is het eindelijk zover: we gaan een neushoorn verplaatsen! Nadat we de verdoving hebben gecheckt, de poten aan stevige banden hebben bevestigd en de ogen hebben bedekt met doeken, gaat het dier de lucht in.

De wegen zijn hier behoorlijk slecht en neushoorns zijn loeizwaar, die til je niet zomaar op. Daarom gaat de verhuizing vaak per helikopter. Hoewel het er gek uitziet, is dit voor de neushoorns de meest fijne manier om verhuisd te worden. Aan het eind van de dag ben ik moe en vies, maar heb ik echt iets bereikt. Een neushoornverhuizing is teamwork: als je niet goed samenwerkt, lukt het je nooit!”

"Wanneer we aankomen in het natuurgebied waar we de neushoorn gaan vrijlaten, krijgt hij eerst nog een zender in zijn hoorn. Dat is een pijnloze operatie, want er zit geen gevoel in dat uitsteeksel. Zo is altijd duidelijk waar ze zijn en kunnen we ze in de gaten houden.

Dan is het tijd om de neushoorn wakker te maken. Dat doen we met een injectie. Vandaag mocht ik dat voor het eerst doen! Het was een van de mooiste momenten die ik heb meegemaakt. Iedereen rende alvast naar zijn wagen of helikopter, maar ik bleef staan om de ontwaak-prik te geven. Een neushoorn wordt binnen dertig seconden wakker, dus ik moest heel hard wegrennen. Gelukkig ging het allemaal goed. Vanuit de truck zag ik de neushoorn de omgeving scannen en voorzichtig ontdekken. Ik ben ontzettend trots op het werk dat ik doe. In de afgelopen twintig jaar is het aantal zwarte neushoorns in Afrika gestegen van 2500 naar 5600! Dit was weer een geslaagde verhuizing, hopelijk zien we snel kalfjes en blijven de cijfers stijgen.”