Ooit kwamen tijgers voor in grote delen van Azië, tot in het oosten van Turkije aan toe. Nu leven er alleen nog tijgers op enkele plekken in India, Nepal, Bhutan en Bangladesh, Oost-Rusland en Zuidoost-Azië, in een gebied dat bij elkaar opgeteld nog maar 5% beslaat van zijn oorspronkelijke leefgebied. Ook in het noorden van China leeft nog een kleine populatie tijgers. Het totale aantal tijgers in het wild wordt geschat op ongeveer 5500.

Grote katachtigen zoals de tijger, de leeuw, de jaguar en de luipaard staan bovenaan de voedselketen. Dat betekent dat ze zich voeden met kleinere dieren die lager in de voedselketen staan. Zo bewaren ze een gezond evenwicht in de natuur. Ze houden bijvoorbeeld de populaties grazers fit door de zwakke en zieke dieren als eerste te eten. Ze voorkomen ze dat de kuddes te groot worden waardoor er overbegrazing zou zijn en andere dieren in de knel komen.

Tijgers leven in bossen die tot drie keer zoveel CO2 opslaan als bossen waar ze niet zijn. Door tijgers te beschermen bescherm je hun bos en daarmee het klimaat, en dus jezelf.

Tijgers zijn de grootste en zwaarste katachtigen van de planeet. Vanwege zijn gespierde lichaam, scherpe tanden en levensgevaarlijke klauwen wordt hij vaak gezien als de koning van de jungle. Chinezen zien in de strepen op het hoofd van de tijger het Chinese teken ‘Wang’, dat ‘Koning’ betekent. Het streeppatroon van een tijger is net zo uniek als de vingerafdruk van een mens.

Tijgers eten andere dieren. Het liefst herten of wilde zwijnen, maar ook kleinere dieren zoals vogels, vissen en kikkers. Soms staan zelfs beren en waterbuffels op het menu. Ongeveer een maand per jaar, meestal in de winter of het voorjaar, paren tijgers met elkaar. Daarbuiten leven ze op zichzelf.

Ze komen in verschillende omgevingen voor, van regenwouden en tropische moerasachtige streken in Zuidoost Azië tot dichte sneeuwrijke bossen in Rusland en China. Ze passen zich gemakkelijk aan, jagen vaak langs de oevers van rivieren en meren en kunnen uitstekend zwemmen.