“De bewoners van het gebied weten het beste wat er speelt. En dus kunnen ze de overheid veel beter aanspreken over hun omgeving in plaats van WWF als buitenstaander”, vertelt Muna enthousiast. Ze is coördinator van het SRJS-programma (Shared Resources Joint Solutions) in Atjeh, een partnerschap met IUCN-NL en het Ministerie van Buitenlandse Zaken. “Door de lokale bevolking te laten samenwerken met overheden en bedrijven kunnen we veel meer bereiken.”

Ruimte voor olifanten

En zo zijn er al meerdere successen behaald. “Zoals een plan voor een olifantendoorgang dat samen met lokale bewoners is opgezet, om conflicten tussen mensen en dieren te voorkomen”, zegt Muna. “Daarnaast stelde een houtkapbedrijf 300 hectare vrij om olifanten door te laten en heeft het hoofd van het district Noord-Atjeh een nieuw beschermd gebied toegewezen.” Ook ondertekenden drie palmoliebedrijven een intentie om hun palmolie duurzamer te maken.

Vrouwen betrekken bij natuurbescherming

Een belangrijk onderdeel van het SRJS-programma is het versterken van de positie van vrouwen. Ze gebruiken bijvoorbeeld mangrovebossen om garnalen en oesters te vangen, en van het hout maken ze houtskool. Daarom is het belangrijk om ze te betrekken bij de bescherming van mangroves. “Als we vrouwen trainen in hoe het zit met beheer en afspraken rondom de bossen, leren ze om mee te denken over duurzame alternatieven”, legt Muna uit. “Wanneer we hun positie verbeteren, kunnen we het mangrovebos beter beschermen én hun levensonderhoud verbeteren.”

Protest

Dat de trainingen effect hebben, blijkt wel uit onderstaand voorbeeld. Muna: “Een groep vrouwen was net getraind in natuurbescherming rondom hun dorp en ze hadden onder andere geleerd om voor hun mening op te komen. Vervolgens blokkeerden ze spontaan de weg voor trucks met illegaal gekapt hout, uit protest! Daar hadden we ze níet direct voor getraind natuurlijk, maar het laat wel zien dat ze zich veel meer bewust zijn van de impact van illegale houtkap op de natuur.”