Wie nu rondloopt in de dichte bossen van Khata-corridor kan zich niet voorstellen dat het 20 jaar geleden vrijwel helemaal ontgonnen was voor landbouw. Vee graasde overal en nederzettingen aan de Indiase kant van de grens rukten steeds verder op. Er stond nog slechts een verdwaald bosje overeind.

Anno nu is de dicht beboste corridor een cruciale verbinding voor Indische neushoorns en tijgers tussen Bardia Nationaal Park in Nepal en het natuurreservaat Katarniaghat aan de Indiase kant. De lokale Tharu-bevolking noemt het gebied soms liefkozend Maya’s bos.

Maya Yogi startte in 2001 met haar missie toen ze namens WWF betrokken raakte bij gemeenschapswerk in het grensgebied. Haar doel was om de inheemse bevolking te inspireren om de bossen te gaan herstellen. In het begin was bijna iedereen sceptisch. Ze zagen er het nut niet van in en Maya kreeg steun van slechts drie inwoners. Met vallen opstaan kwam ze tot de ontdekking dat natuurbescherming in feite om mensen draait: “Als ik tegen de lokale bevolking had gezegd dat de bossen van levensbelang waren voor olifanten en tijgers, dan hadden ze de plannen voor natuurherstel nooit gesteund. Ik gaf aan dat de gemeenschappen het gebied zelf op een duurzame manier zouden gaan beheren en op die manier door kunnen geven aan de volgende generaties. Toen waren ze om. Dat vond ik zo mooi om te ervaren. Ze beschermen hun bossen nu met hand en tand tegen indringers.”

De eerste gemeenschapsbossen ontstonden en langzamerhand keerden de wilde dieren terug. Daarmee kwamen helaas ook de problemen van stroperij, want het grensgebied is een ideale plek voor stropers. Maya kwam op voor de bossen en de wilde dieren die ervan afhankelijk zijn. Hierdoor werd ze gezien als vijand. Lokale stropers zetten zelfs een prijs op haar hoofd: 50.000 roepies voor wie haar dood zou schieten. Maya dook onder en beleefde een angstige tijd. Totdat ze besloot om terug te vechten. Met hulp van de lokale Tharu-bevolking lukte het  om de stropers in de cel te krijgen. 

Bijna 20 jaar later is Maya trots op de ware facelift die de Khata-corridor heeft ondergaan. Van 115 hectare groeide het bos tot bijna 4.000 hectare. Lokale gemeenschappen zorgen goed voor de bossen, waar tijgers en Indische neushoorns ook in thuishoren.