Wat is jouw vroegste herinnering aan natuur?

"Ken je het kenmerkende geluid van de kievit of van de grutto die zijn eigen naam roept? Daar ben ik mee opgegroeid. Ik ben in 1966 geboren vlak buiten het Friese Elfstedenstadje IJlst. Mijn moeder had een grote moestuin en na school zocht ik met vriendjes eieren en sprongen we over soms net te brede slootjes. Mijn ouders wisten echt alles van de natuur. Het werd mij met de paplepel ingegoten."

En toen lonkte het bedrijfsleven?

"Ik ben inderdaad op mijn 18e aan Nyenrode gaan studeren en later in Utrecht. Vervolgens kreeg ik banen in het bedrijfsleven, als HR-manager, directeur marketing en HR en later ook als consultant. Ik noem dat altijd 'de periode van mijn hoofd'.

Op een gegeven moment besloot ik mijn groene hart te volgen en heb ik me als directeur van IVN Natuureducatie ingezet voor bescherming van natuur in Nederland met de prachtige missie om mensen te verbinden met natuur en biodiversiteit.

Dat is hoognodig want in een paar generaties is het contact met natuur enorm afgenomen. Ik zie het aan mijn eigen kinderen, die in Amsterdam zijn opgegroeid. De natuur kennen ze vooral van Netflix. Je kunt gerust zeggen dat in nog geen drie generaties de kennis van natuur zo'n beetje verdwenen is. Misschien ook niet zo vreemd, want sinds 2008 woont meer dan de helft van de mensheid in steden. Voor het eerst in de geschiedenis zijn we niet meer dagelijks verbonden met onze natuurlijke leefomgeving. Dat verklaart misschien ook dat we de verbinding met natuur kwijt zijn. Terwijl we onderdeel zijn van die natuur. We kunnen niet zonder natuur. Dat besef keert langzaam terug.

Wie Wereld Natuur Fonds zegt denkt meteen aan de reuzenpanda. Welk dier heeft voor jou een speciaal plekje?

"Roofvogels! Ze zijn niet alleen prachtig, maar ook nog eens ontzettend belangrijk. We hebben allemaal wel eens een buizerd op een paaltje naast een snelweg gezien. Maar wat veel mensen niet weten is dat roofvogels een essentiële rol vervullen. Ze jagen vaak op oudere, zieke dieren en zorgen voor balans in het ecosysteem of leefgebied waar ze onderdeel van zijn.

Over ecosystemen gesproken; dat vind ik ook zo fascinerend aan de ontwikkeling van WWF. Ooit begonnen als organisatie die opkwam voor de tijger, panda, olifant, orang-oetan. Al die iconische soorten die worden bedreigd in hun bestaan. Destijds ging het meer om beschermen en een hek eromheen. In het zestigjarige bestaan is er zo veel veranderd.

Tegenwoordig kijken we veel breder en moeten we aan veel knoppen draaien. Neem ons voedselsysteem, dat is de grootste bedreiging voor natuur wereldwijd, of neem de miljarden aan investeringen van de financiële sector die kunnen zorgen voor meer natuurverlies of juist voor natuurbehoud.

En last but not least, luisteren naar en samenwerken met de lokale gemeenschappen in de regio's waar WWF actief is. Alleen dan lukt het om onze natuur te beschermen en te herstellen."

En welke plek is voor jou bijzonder?

"Ik hou ontzettend van Nederland. Zelfs op mijn eigen balkon in Amsterdam zie ik ook regelmatig een grote bonte specht. Daar geniet ik enorm van. Maar als je vraagt naar een unieke plek dan is dat voor mij de Okavango delta in Botswana. Deze delta mondt niet uit in zee, maar is helemaal omsloten door land. Niet voor niets uitgeroepen tot Werelderfgoed.

Ik ken geen gebied dat zo afwisselend, sprookjesachtig en zo veel wild heeft. Leeuwen, giraffen, nijlpaarden, wilde honden maar ook minder bekende soorten als de grootoorvos kun je er spotten. Een ongekende soortenrijkdom waar natuurfotograaf Frans Lanting niet voor niets vaak is geweest. Maar ook hier zie je helaas de gevolgen van klimaatverandering. De oorspronkelijke inwoners van de delta voeren een harde strijd tegen de toenemende droogte."

Wat wil je de komende jaren bereiken als directeur van het Wereld Natuur Fonds?

"Ik kom op het juiste moment in deze internationale organisatie, want juist de komende jaren zijn cruciaal om het verlies aan biodiversiteit om te buigen naar natuurwinst. Daar wil ik met mijn jarenlange ervaring de schouders onder zetten. Zowel voor natuur binnen als buiten Nederland.

De biodiversiteitscrisis staat inmiddels gelukkig al veel hoger op de internationale agenda, maar we hebben haast. De combinatie van klimaatverandering en natuurverlies brengt ecosystemen gevaarlijk dicht bij onomkeerbare omslagpunten. Dit decennium is cruciaal en ik wil in mijn rol zorgen dat we nog meer impact maken als natuurorganisatie.

Ik ben nu al enorm onder de indruk van de power van het netwerk. WWF is actief in ruim 100 landen en werkt daar samen met lokale partners, overheden, bedrijven en gemeenschappen. We zijn een factor van betekenis. Of het nou gaat om de bescherming van de Amazone, de Europese natuurherstelwet, een internationaal verdrag over plastic, de toekomst van de landbouw in Nederland, of in het veld laten zien dat natuurlijke oplossingen werken.

Je kunt de jaren tot 2030 ook zien als het 'laatste hoofdstuk'. Zoals WWF-ambassadeur David Attenborough heeft gezegd: 'The final chapter is ours to write. We know what we need to do. What happens next is up to us.'
We weten wat we moeten doen. Wat er daarna gebeurt is aan ons."

Jelle zal in zijn blog regelmatig updates geven over de resultaten die worden geboekt.