Missie bruinvis
Het is donderdagochtend en vol enthousiasme loop ik de haven van Tholen in. Vandaag ga ik op walviscursus met Stichting Rugvin. Stichting Rugvin combineert onderzoek naar bruinvissen en andere walvisachtigen in de Oosterschelde, de Noordzee en daarbuiten met educatie. Ze hebben dus veel expertise in huis als het gaat om walvisachtigen en zijn tevens een lokale partner voor WWF om walvissen te helpen beschermen.
De Stoere Eenvoud
In de haven ligt het prachtige zeilschip de ‘Stoere Eenvoud’ te wachten. De gele vlag van Stichting Rugvin wappert uitnodigend in de wind. De tjalk zal mij en mijn mede-cursisten vandaag over de Oosterschelde dragen op zoek naar bruinvissen, de kleinste walvis van de Noordzee. Want om walvisachtigen te zien hoef je zeker niet naar het buitenland. De Oosterschelde is het thuis voor zo’n 50 à 60 bruinvissen en een uitstekende plek om deze kleine walvisachtigen te spotten.
Dit is mijn eerste veldbezoek sinds de lockdown. Na maanden aan mijn laptop gekluisterd gezeten te hebben kijk ik er dan ook enorm naar uit om het water op te gaan. Aan boord word ik hartelijk ontvangen door Frank Zanderink en Nynke Osinga van stichting Rugvin en schipper Henk Dijkema en bootsmaat Job. In totaal zijn we met acht cursisten. Tijdens de introductie blijkt dat we verschillende achtergronden hebben van paraveterinair tot ICT-er, maar allemaal een gedeelde passie voor oceanen en walvisachtigen in het bijzonder.
Zoek de verschillen: bruinvisidentificatie
Terwijl Henk en Job ons veilig door de sluis richting de Oosterschelde varen begint de cursus in het ruim. Naast veel interessante informatie over de biologie, de ecologie, het herkennen van walvisachtigen en waar ze te vinden gingen we ook aan de slag met het foto-ID spel. Hierin krijgen we foto’s van de linker- en rechter kant van bruinvissen die we op basis van kenmerken zoals littekens, pigmentvlekken en de vorm van de rugvin sorteren om individuen te identificeren. Als vrijwilliger bij Stichting Rugvin help ik die foto’s verzamelen en toch blijft het een uitdagende puzzel.
Walvispoep
Mijn favoriete theoretische onderdeel gaat over de invloed van walvissen en hun poep op klimaat. Conclusie: het beschermen van walvissen is een belangrijke schakel in de strijd tegen klimaatverandering. Dit is zo’n mooi verhaal dat ik hier graag meer over vertel ik in een volgende blog. Hier alvast een sneak preview: na de presentatie gaan we namelijk aan de slag met het spel om zelf te zien hoe walvissen, plankton en andere zeedieren verbonden zijn met de opname van CO2 en de productie van zuurstof en hoe dit beïnvloed wordt door menselijke activiteiten zoals visserij, scheepvaart en walvisjacht. Kan je niet wachten om in het onderwerp te duiken? Check dan de Whale Poo Seamulator.
Je weet nooit wat je tegenkomt
Na de lunch begint, wat mij betreft, het hoogtepunt van de excursie: bruinvissen zoeken. We varen van Bergse Diepsluis richting Gorishoek. Er staat een flinke wind en dat maakt het uitdagend om bruinvissen te vinden. Ik heb één voordeel: ik ben bekend met dit terrein. In mijn vrije tijd kom ik hier graag om vanaf de kust bruinvissen te spotten tijdens een wandeling. Toch zie ik nu het gebied met een andere blik zo vanaf het zeilschip. Bovendien weet je nooit wat je tegenkomt. Vorig jaar zijn er twee butskoppen en een lederschildpad gezien en momenteel zwemt er een tuimelaar rond.
Luisteren naar ‘klikkende’ bruinvissen
Op de heenweg valt er geen bruinvis te bekennen. Gelukkig is er een troef voor handen: bruinvissen vinden door te luisteren. Nadat we net voorbij Gorishoek voor anker zijn gegaan hangen we een speciale hydrofoon in het water. Dit apparaat is zo aangepast dat het de hoge frequenties van bruinvissen kan opvangen die normaal voor ons gehoor niet hoorbaar zijn. Bruinvissen gebruiken namelijk het geluid van kliks om hun weg en voedsel te vinden. Dit heet echolocatie. Met veel en hoge golven is het lastig om de rugvinnen van bruinvissen te zien en biedt onderwater luisteren een uitkomst. Helaas zijn er geen bruinvissen in de buurt, want we horen alleen het ruisen van het water. Wil je zelf naar bruinvissen luisteren? Dat kan! Bezoek Studio bruinvis bij het havenhoofd in Zierikzee. Als ze in de buurt van de gele boei met hydrofoon zijn, kan je ze horen. Voor mij klinkt het als het hameren op een spijker en een krakende deur.
Missie geslaagd!
We zijn begonnen aan de terugreis. Ik ben in gesprek met een van de cursisten, Yvonne. Terwijl ze door haar verrekijker tuurt praten we over onze ambities en ervaringen om walvissen in het wild te zien en te beschermen. En dan roept ze ineens: bruinvis! En jawel, duidelijk zichtbaar boven de golven en schitterend in de zon: een bruinvis. Na drie keer ademen verdwijnt het dier in tegenovergestelde richting. Dit individu had een duidelijk pigment patroon. Helaas is het niet gelukt om een duidelijke foto te maken dus we kunnen niet vaststellen wie het was, maar het was zonder twijfel een bruinvis. Missie geslaagd!
© Ernst Schrijver / Stichting Rugvin
Inmiddels ben ik weer aan de slag om de wereld te verbeteren vanaf mijn laptop, maar als ik mijn ogen dicht doe, zie ik weer even ‘onze’ bruinvis van deze dag weer drie keer boven water komen. Dat blijft mooi! Kortom, een inspiratievolle en leerzame excursie.
Blijf op de hoogte
Ontvang inspiratie, acties, duurzame tips en het laatste natuurnieuws van WWF in je mail én krijg 10% korting in onze duurzame webshop (inschrijven mag vanaf 16 jaar, korting is van toepassing op hele assortiment met uitzondering van Bosje Bomen en alle boeken).