In het voorjaar van 2016 veranderden twee blauwe vinvissen mijn leven. Ik stond toen voor het eerst op de boeg van een 'whale watch' schip. Destijds had ik de Bachelor milieubeleid aan de Universiteit van Utrecht op zak en was ik bezig met de afronding van mijn Master natuurbescherming aan Wageningen Universiteit. Het zien van de allergrootste dieren die ooit geleefd hebben en die tegelijkertijd zó kwetsbaar zijn, deed mij realiseren dat ik wilde werken aan de bescherming van walvissen en andere zeedieren.

Na mijn afstuderen ben ik daarom als gids bij een 'whale watching' bedrijf op de Azoren aan de slag gegaan. Dat was een fantastische tijd vol met bijzondere waarnemingen van walvissen en dolfijnen, maar ook haaien, roggen en zeeschildpadden. Het was geweldig om dagelijks oog in oog te staan met deze dieren. Maar ik zag niet hoe ik hun leven positief kon beïnvloeden. Ik wilde écht een verschil gaan maken voor het leven in zee. Daarom startte ik met de Master zeezoogdierwetenschap aan de Universiteit van St. Andrews in Schotland, waarvoor ik onder andere mee mocht op een prachtige expeditie naar Antarctica. En met deze kennis, ervaring en vaardigheden begon ik eind 2018 bij het Wereld Natuur Fonds.

In mijn werk als oceaan-expert staat als centraal doel de vermindering van menselijke impact op walvisachtigen en andere zeedieren op internationale schaal. Via het Protecting Whales and Dolphins initiatief zet ik mij bijvoorbeeld in voor oplossingen voor bedreigingen zoals onderwatergeluid en verstrikking in visnetten. Nu draag ik via WWF dus werkelijk bij aan de bescherming van oceanen en alles wat daarin leeft. Hierover vertel ik jullie graag meer in mijn blogs.