Expeditie moet walvis-geheimen onthullen
In de wateren rondom de Dominicaanse Republiek gebeurt ieder jaar iets speciaals. Bultruggen leggen duizenden kilometers af om hier hun kalfjes te krijgen. Maar we weten niet precies hoeveel walvissen in het gebied zijn, welke routes ze afleggen en welke gevaren ze daarbij tegenkomen. En die informatie is belangrijk om de dieren goed te kunnen beschermen. Daarom financiert het Wereld Natuur Fonds een expeditie om deze gegevens te verzamelen.
De Caribbean Cetacean Society (CCS) gooit de trossen los op zaterdag 15 februari. In de Samaná-baai wordt onderzocht welke gebieden de bultruggen precies gebruiken om te rusten en hun kalfjes te zogen. Daarnaast wordt walvisgezang opgenomen en geanalyseerd. Dit gezang speelt namelijk een cruciale rol in onder meer het paringsgedrag van de walvissen. Tot slot worden individuele walvissen geïdentificeerd. Op die manier kunnen we vaststellen waar ze vandaan en wat de routes zijn tussen hun kraamkamers en foerageergebieden.
Met deze gegevens kunnen we walvissen beter beschermen. Zo kunnen we bijvoorbeeld afspraken maken met maritieme partijen om hun scheepvaartroutes te verplaatsen als deze overlappen met walvismigratieroutes. Op die manier worden botsingen met schepen voorkomen, een toenemende bedreiging voor walvissen. Ook kunnen we met de data overheden oproepen om specifieke zeegebieden uit te roepen tot beschermd gebied of lokale vervuiling aanpakken.
De bescherming van walvissen is enorm belangrijk omdat ze een zogenaamde hoeksteensoort zijn. Dit betekent dat ze een cruciale rol spelen in het ecosysteem. Ze houden onze oceanen gezond en spelen een onmisbare rol bij de productie van zuurstof. Daarnaast profiteren allerlei andere soorten van goede walvissenbescherming. Want als de biodiverse Samaná-baai wordt beschermd, worden onder meer ook de tuimelaars, Atlantische gevlekte dolfijnen, potvissen, kortvinnige grienden en orka’s beschermd die daar rondzwemmen.
De baai van Samaná is een van de belangrijkste kraamkamers van bultruggen in de Atlantische Oceaan. Elk jaar leggen de walvissen duizenden kilometers af van hun voedingsgronden in de koude Noord-Atlantische Oceaan om in de warme beschutte Caribische wateren hun kalveren te krijgen. Moeders blijven hier langere tijd om hun jongen aan te sterken voor de lange tocht terug naar het noorden. Toenemende menselijke activiteit in het gebied dreigt dit in gevaar te brengen.
Daarom slaat WWF de handen ineen met de CCS, de Dominicaanse overheden en andere lokale ngo’s om deze walvissen te bestuderen en beschermen in een van hun meest kwetsbare levensfasen - wanneer moeders voor hun pasgeborenen zorgen. De essentiële gegevens moeten zorgen voor bescherming van bultruggen in de regio op de lange termijn.
Met jouw hulp kan WWF koraal aanplanten en legstranden en mangrovebossen beschermen. We maken zwemroutes van babywalvissen veiliger en zorgen ervoor dat zeeschildpadjes ongedeerd uit hun ei kunnen kruipen.