Kritiek op MSC-certificering niet-duurzame bodemvisserij Noordzee

WWF Sabine Bos

Het MSC-keurmerk voor duurzaam gevangen vis heeft zijn certificaat verleend aan visserijen waar WWF niet achter kan staan. De vloot op de Noord- en Oostzee die met sleepnetten de kwetsbare zeebodem kapot maakt mag zich vanaf nu duurzaam noemen. WWF ziet tot zijn teleurstelling dat de MSC-regels voor duurzame visserij nu te ruim worden toegepast.

WWF was ruim twintig jaar geleden betrokken bij de oprichting van 'Marine Stewardship Council' (MSC), omdat duurzame visserij substantieel bijdraagt aan gezondere oceanen. Op veel plaatsen is die missie succesvol gebleken. “Maar als zeer schadelijke visserijen als boomkor beloond worden met het duurzaamheidskeurmerk, dan ziet WWF zich genoodzaakt om kritisch van zich te laten horen,” zegt Monique van de Water, visserij-expert bij WWF.  


Wat kan ik als visconsument doen?

Als je als consument graag duurzaam gevangen vis eet, dan is MSC in de meeste gevallen een goede optie. Natuurorganisaties vinden dat MSC-certificering van een visserijvloot tot echte verduurzaming moet leiden. Daar moet de consument op kunnen vertrouwen. Daarom kunnen we niet achter deze certificering staan. Voor advies over welke vis wel of niet duurzaam is, kan je altijd de VISwijzer raadplegen.


Wat is er nu misgegaan?

Nederlandse visserijen die 4 jaar geleden niet aan de MSC-eisen voldeden worden nu opeens wél gecertificeerd. Een voorbeeld hiervan zijn de ‘flyshooters’ die vissen met kleine maaswijdte (met veel bijvangst). En nu wordt zelfs één van de meest schadelijke vormen van visserij op de Noordzee - de boomkorvisserij met wekkerkettingen - MSC gecertificeerd. Vistuig zoals boomkor met wekkerkettingen kent grote bijvangsten van kwetsbare soorten als haaien en roggen. Bovendien beschadigen ze de zeebodem en het bodemleven, en daarmee belangrijk leefgebied voor zeedieren. Monique van de Water: "Dat deze visserijen nu het MSC-keurmerk mogen dragen, ondermijnt de geloofwaardigheid en de principes van MSC. Het is niet te geloven dat MSC dit soort zeer schadelijke visserijen nu opeens als duurzaam kwalificeert.”  


Hoe kon dit gebeuren?

Volgens WWF zijn de regels voor certificering te ruim opgesteld en hebben bureaus die de certificering voor MSC uitvoeren gebruik gemaakt van ‘mazen’ in de MSC-standaarden. Dit gaat ten koste van de duurzaamheid die MSC nastreeft. Zo werd bijvoorbeeld de groep van vaartuigen verdeeld in kleinere eenheden, op basis van het land van herkomst. Vervolgens werd hun ecologische impact afzonderlijk beoordeeld. Maar als schepen vissen in hetzelfde gebied met het zelfde vistuig, moet voor de zeebodem naar de totale impact gekeken worden, dus naar de cumulatieve effecten. Van de Water: “Had de certificeerder deze visserijen beoordeeld zoals MSC het in onze ogen oorspronkelijk bedoeld heeft, dan zou een groot deel van deze visserijen de beoordeling niet met goed gevolg doorstaan hebben.”  

Wat heeft WWF gedaan om de certificering te voorkomen?

WWF heeft formeel bezwaar aangetekend tegen dit besluit van MSC. Hoewel wij mede-initiatiefnemer zijn geweest van MSC, is het de rol van WWF om kritisch te zijn en te blijven op de duurzaamheidscriteria van het keurmerk.  

Wat gaat WWF nu doen?

WWF respecteert uiteraard de uitspraak en spreekt graag verder met MSC over de gevolgen, nationaal en internationaal. De consument moet er nu en in de toekomst op kunnen vertrouwen dat hij met een keuze voor een duurzaamheidslabel ook daadwerkelijk een keuze voor goed beschermde natuur heeft gemaakt.